Vlokkentest

De vlokkentest is een test van een heel klein stukje placenta (moederkoek).
Dit stukje placenta ziet er vlokkerig uit. Vandaar de naam vlokkentest.


Wat wordt onderzocht met een vlokkentest?

Met een vlokkentest kan worden gekeken of uw ongeboren kind een aandoening heeft. Bijvoorbeeld:

  • down-syndroom (trisomie 21)
  • edwards-syndroom (trisomie 18)
  • patau-syndroom (trisomie 13)

Maar ook minder bekende aandoeningen kunnen onderzocht worden met een vlokkentest.


Hoe gaat een vlokkentest?

Het weghalen van een stukje placenta kan op 2 manieren:

  • via de buik 
  • via de vagina

Welke manier het beste is, hangt af van waar de placenta en de baarmoeder in uw buik liggen.
Ook de ervaring van uw arts kan een rol spelen bij de keuze.


Via de buik

U ligt op uw rug.
De arts kijkt met een echo waar de placenta ligt.
Uw buik wordt ontsmet.
Daarna gaat een dunne naald door de buik tot net in de placenta (plaatje).
Via de naald zuigt de arts een klein beetje van de placenta op.
Soms is een 2de prik nodig als er niet voldoende vlokken verzameld zijn.

De meeste vrouwen vinden het onderzoek niet pijnlijk of maar een klein beetje pijnlijk.
Een verdoving is niet nodig.

 

Plaatje: Vlokkentest via de buik

Prenatale-vervolgonderzoeken-1.jpg

 


Via de vagina

U ligt op uw rug met uw benen in steunen.
De gynaecoloog brengt een spreider in uw vagina in. Dit noemen we een eendenbek.
Met een speciale klem pakt de gynaecoloog de baarmoedermond beet.
De meeste vrouwen vinden dit pijnlijk, maar het duurt maar kort.
Daarna brengt de gynaecoloog een tangetje via de baarmoedermond in tot aan de placenta (plaatje).
Met de tang haalt de arts een klein beetje van de placenta weg.
De arts kijkt tijdens het onderzoek met een echo naar de placenta.

Tijdens het onderzoek en vlak daarna kunt u een beetje kramp in de onderbuik en bloedverlies hebben.
Beiden gaan vanzelf over.

 

Plaatje: Vlokkentest via de vagina

 Prenatale-vervolgonderzoeken-2.jpg

 


Na de vlokkentest

Na het onderzoek kunt u direct naar huis.
U moet de dag van het onderzoek rustig aan doen.
Daarna kunt u weer alles doen zoals u gewend was.
Na een vlokkentest via de vagina kunt u enkele dagen een beetje bloedverlies hebben.

Soms is een vlokkentest niet mogelijk. Bijvoorbeeld omdat

  • de darmen in de weg liggen
  • de placenta te ver weg ligt.

Wat wordt er precies onderzocht bij een vlokkentest?

De volgende onderzoeken kunnen worden gedaan:

  • chromosomen-onderzoek
  • uitgebreid DNA-onderzoek

Chromosomen-onderzoek

De placenta heeft bijna altijd dezelfde chromosomen als uw ongeboren kind.
Daarom kan de placenta gebruikt worden voor onderzoek van uw kind.


Uitgebreid DNA-onderzoek

Bij een uitgebreid DNA onderzoek wordt er naar alle genen gekeken.
Dit onderzoek geeft nauwkeurigere informatie dan onderzoek van de chromosomen.


Wanneer is de vlokkentest mogelijk?

Een vlokkentest kan tussen de 11de en de 14de week van de zwangerschap.


Wordt de vlokkentest vergoed?

Een vlokkentest wordt vergoed vanuit de basisverzekering.
Dit gaat niet af van uw eigen risico..


De uitslag

De uitslagen over down-, edwards- en patau-syndroom zijn meestal binnen 5 werkdagen bekend.

Uitslagen van onderzoek naar andere chromosomen of uitgebreid DNA-onderzoek zijn meestal binnen 3 weken bekend.


Hoe verder als er een ernstige aandoening is gevonden?

Als er een ernstige aandoening is gevonden, geeft dat veel verdriet.
Sommige mensen voelen ook wanhoop of woede. Of ze hebben moeite om het te geloven.

U kunt dan voor de keuze komen te staan: wilt u de zwangerschap verder laten gaan of afbreken?
Dit kan een moeilijke keuze zijn.

Kiest u voor het verder laten gaan van de zwangerschap?
Misschien kunt u dan alvast praten met een (kinder)arts die veel weet over de zorg die nodig is na de geboorte.
Bij bepaalde aandoeningen kan het kind kort na de geboorte overlijden. Sommige mensen willen alvast nadenken over het afscheid.

Heeft uw ongeboren kind ernstige afwijkingen? Dan kunt u ervoor kiezen om de zwangerschap af te laten breken.

Afbreken van een zwangerschap mag tot 24 weken.

Er zijn verschillende manieren om een zwangerschap af te breken, afhankelijk van hoe lang iemand zwanger is:

  • Met medicijnen.
  • Met een curettage: hierbij wordt de baarmoeder leeggezogen met een dun slangetje.
  • Door het inleiden van de bevalling.